reisverslag 6

Hallo lieve vrienden, familie en kennissen,
Dinsdag 13 Jan.
Het is inmiddels avond geworden en we gaan nog wat zoeken om een hapje te eten. We spoelen het zweet en de geur van de hele dag die in Aziatische steden uit alle riolen naar boven komt van ons af met een niet al te warme verfrissende straal water. De vermoeidheid van de hele dag spoelt ook gedeeltelijk van ons af. We verstoppen wat shampooflesjes in onze bagage voor als we straks in de camper in Nieuw Zeeland zitten, Niet femmy want die heeft luxe shampoo in haar bagage meegenomen, verschil moet er wezen, nietwaar vrouw.
Tijd voor een hapje en we lopen naar buiten waar twee portiers vechten wie voor ons de deur mag openhouden.
Een van de portiers zien we regelmatig pauze houden bij een stalletje om de hoek met heerlijk geurende spijzen waarvan mijn maag protesteert bij het zien van de stapel borden die worden gespoeld met onduidelijk water. Niet aanstellen Cees dit is KL, dit is Azie.
We zoeken verder naar een straatje waar we al eerder een Carlsberger dronken aan een smoezelig plastic tafeltje. In die buurt zagen we ook een erg druk en rumoerig Restoran. Mensen schijnen daar terug te komen dus wij wagen het ook maar.
Maleis spreken ze ook in Indonesië dus wij maar vooral Femmy herkennen de gerechten al gauw aan hun naam. Of het er ook zo uitziet als bij de chinees thuis betwijfel ik. Ajam is kip en dat weet de gemiddelde Nederlander ook wel, maar wat doen ze er in kippenpoten vellen hanenkammen of een lekker pootje of kippenborst. Van alles wat blijkt later, maar de smaak van de heerlijk geurende kruiden en curry doen je de ingrediënten snel vergeten. Lekker spicy en met af en toe een slokje water beleef je de smaak keer op keer. Onduidelijke stukjes leg ik opzij.
Voor 4 euro hebben we allebei heerlijk gegeten, nog even wat blikjes bier scoren bij 7 eleven en de dag is weer voorbij.
De dag van morgen gaan we voorbereiden, en dat zal Petronas, de twin tower van KL , China Town en de Central Market worden. Dus uitzoeken hoe we daar komen.
Wij zijn nog niet geheel aan het ritme van de dag gewend en slapen na de maaltijd al gauw en dat moeten we eigenlijk niet doen, te vroeg maar het is verleidelijk met de vermoeidheid in de benen om eventjes te gaan liggen. Heeft vast ook met leeftijd te maken denk ik, hoewel ik daar niet aan wil denken.
Terusten allemaal, jullie moeten nog 7 uren wachten voor je naar bed mag.
Woensdag 14 Jan.
Na een onrustige nacht met veel gehoest van mijn kant en een vroege wake up call van de nabijgelegen moskee en een verfrissende douche gaan we lekker ontbijten. Koffie en nog een koffie.
Er zijn geen vleeswaren bij het ontbijt of een stukje kaas maar wel rijst, bonen, groente, ei, en zelf te verbranden toast waarop je met boter en een beetje jam een Europees gevoel kunt krijgen.
Fruit is er wel, ananas, papaja, en meloen. Durian is verboden om in te voeren in het hotel want dan lopen de gasten weg niet vanwege de heerlijke smaak maar wel van de stank. Doe je dat toch dan krijg je een boete van 100 Ring git, 25 euro.
We nemen de tijd en gaan zo naar het KL Sentral om Petronas te zien.
Dit is ook de Twin Tower, twee identieke torens verbonden door een brug. Een prachtig gebouw ontworpen door een Italiaan.
We gaan via KL Sentral met de metro naar KLCC, Kuala Lumpur Convention Centre, of iets dergelijks en als we richting de towers lopen komen we in een prachtige Mall met de meest luxueuze winkels en weten dan nog niet dat we bijna onder de toren zijn. We moeten naar buiten om het echt te zien. Erg mooi! De metalen omlijstingen van het gebouw blinken in de zon, het is net een gigantisch sieraad, die met zijn enorme blinkende torens naar de blauwe hemel reiken, maar er net niet komen. Een schril contrast met de mensen in de buurt van ons hotel die zonder schoenen, zonder t shirt in een koel hoekje liggen te slapen of kleine restantjes eten naar binnen werken en zich er blijkbaar bij hun manier van leven hebben neergelegd.
Dorstig door in de warmte veel te lopen gaan we een lekker koel drankje nemen in de vele foodcourts. Femmy zuigt energie op uit een glas ijsblokjes met onderin wat cola light en cees houdt het bij een sapje Mango die hij uit een separate bekertje steeds beetje bij beetje over zijn glas ijsblokjes uitgiet. Heerlijk om even de benen rust te gunnen en Femmy knapt zienderogen op, ze heeft nog steeds wat last van de knie en vooral van de gekneusde ribben die zonder Iboprofen steeds weer opspelen bij de ademhaling. Petje af voor Femmy , een echte doorzetter , geen piepertje.
We hebben weer wat gerust en gaan richting station waar we steeds wat martelen met de kaartjes automaat, het gaat wel steeds beter met onze bediening en het resetten als we verkeerde plaatsen aantikken, verspringt ook steeds naar de niet gekozen taal, Femmy heeft betere tochscreenvingers dan ik.
De Metro brengt ons naar het Pasar Seni Station waar we uitstappen voor ons bezoek aan de Centrale Markt,CM, en China Town. CT
Twee vrolijke meiden die steeds wat vreemde pasje maken en dan giechelen nemen ons op sleeptouw naar de CM .
Een groot overdekt gebouw met de meest exotische spulletjes uit heel Azië zijn hier te koop, prachtige kledij, Oosterse stoffen en kruiden, en uiteraard een gigantische hoeveelheid souvenirs.
Aan een massage waag ik me maar niet want dan kan het gebeuren dat je jezelf niet meer in de hand hebt! Of je wordt gechanteerd om je portemonnee te legen.
Je loopt wat af in zo´n markt. Op weg naar China Town. Die blijkt lekker dichtbij te zijn.
Je ziet de ingang al van een afstand, allemaal rode lampions boven de steegjes met overal de Chinese tekens die je ook vaak ziet bij Chinese restaurants. En altijd een hoop rumoer van schreeuwende verkopers die je niet makkelijk de mond snoert met nee ik wil niet. Dat willen ze niet begrijpen. Wel een totaal negeren begrijpen ze goed.
Je ziet best leuke dingen maar we worden en vooral ik er steeds op geattendeerd dat we alles wat we aanschaffen ook maanden mee moeten sleuren. Nee dus maar leuk om te zien. Een lepeltje voor Femmy haar verzameling kunnen we niet laten liggen. We hebben er nu ook een uit KL.
Time to go! Back Home. We stappen weer op de Metro en na 1 halte zijn we weer bij ons centrale vertrekpunt, KL Sentral.
We nemen de tijd om de hele Mall eens te bezoeken, maar eerst even rusten.
Over de Mall heb ik niets te vertellen, niet mijn ding.
Terug in het hotel nemen we ons voor NIET te gaan slapen want daar krijgen we een slecht slapende nacht van. Maar het gebeurt toch , moe van het lopen zakken we even weg en dat wordt toch weer te lang. Geen avondeten maar daar geven we minder om met die warmte. Wel veel drinken.
Morgen nemen we een rust dag lekker niks lekker luieren en ons voorbereiden op weg naar Langkawi.
We vliegen met Air Asia AK6403 uit mijn hoofd en vertrekken om 12 30hr. Het Backpackers hostel heet Sandpipers.
Tot horens
ceesenfemmydownunder