reisverslag 12

Moi, vrienden, familie, en kennissen.
Het is vandaag al weer vrijdag 23 Jan. We hebben net ons simpele ontbijt genuttigd dat bestond uit koffie, crackers en echte Hollandse kaasplakjes. Weer eens wat anders dan het Maleise Street food dat overigens veel beter smaakt dan Hollands voer, maar toch val je af en toe terug op de degelijke Hollandse keuken, niet dat je crackers dat nou zo zou noemen maar het heeft er toch iets van.
Brood is hier wel te krijgen maar je moet echt zoeken. Soms kun je echt snakken naar zo´n heerlijke donkere bruine boterham met oude kaas, maar we doen het maar met wat crackers. Low budget food! We hebben geen haast om met deze warmte naar Batu Ferrengghi te gaan, want dat gaan we vandaag of liever gezegd vanmiddag doen, het mooiste strand van Penang zeggen ze en dat kunnen we alleen maar weten als we daar zijn. Eigenlijk gaan we voor de kilometerslange avondmarkt die daar begint om 19.30 hr en duurt tot 23.00 hr, maar dan moeten we allang weer terug zijn omdat je hier beter niet ´s avonds zo laat op straat kunt zijn.
We gaan nog even terug naar gisteren toen we besloten naar Penang Hill te gaan, de hoogste berg op Penang met een hoogte van ongeveer 830 meter.
We hebben gelezen dat daar een treintje steil naar boven gaat en dat lijkt me toch wel spannend, en het uitzicht over heel Penang lijkt ons ook wel wat. Kijk op internet en je vindt mooie plaatjes hiervan. Als je de rails omhoog ziet gaan vanaf beneden denk je dat daar een treintje echt niet tegenop kan, zo steil! Maar dan naar beneden, je krijgt het gevoel dat je naar beneden valt zo hard gaat dat. Onderweg remmen we plotseling sterk af en ik zie een omhoog gaand treintje naderen, maar gelukkig ook een splitsing van rails waar we elkaar kunnen passeren.
Boven wordt het uitzicht helaas belemmerd door wat heiige lucht, maar het zou ook smog kunnen zijn en dat zou me niet verbazen met al die uitlaatgassen in de stad die diep beneden ons ligt.
Penang is een eiland dat met twee grote bruggen wordt verbonden met het vaste land van Maleisië en hierboven kunnen we het vaste land zien liggen met daartussen grote zeeschepen die onderweg zijn om hun lading te lossen door enorme kranen die dicht bij fort Cornwallis staan waar natuurlijk ook een van de havens ligt.
Op de top van de berg staat een bord met het aantal kilometers naar bijna alle grote steden van de wereld, helaas ontbreekt Amsterdam en Hoogeveen zag ik ook niet staan. Parijs staat er wel op en ligt 13.783 km hiervandaan! Je zou het moeten lopen!
Wellington, in New Zealand ligt hier 9115 km vandaan en dat stuk gaan we dinsdag vroeg vliegen vanuit Kuala Lumpur waar we zondag weer na toe gaan. We vliegen dan op Auckland.
Ook hier staat er een kleine maar prachtige Hindoe tempel waar ik mijn schoenen uit moet doen om binnen te mogen, maar het is de moeite waard. Prachtige kleine beeldjes die wel lijken te leven zo echt staan ze daar. Waarschijnlijk beelden ze verhalen uit die ik helaas niet weet want anders zou het veel interessanter zijn.
Ook staat hier een gebouw waar zwarte kraaien in en uit lopen en geen ander volk gaat daar naar toe.
Hier in Maleisië spreken de Chinezen van schande voor de Islam vanwege de gebeurtenissen in Parijs.
De helft van de bevolking is Chinees en 40 % Moslim en dus 10% andere cultuur, hier leven ze blijkbaar wel samen maar ze weten niet of dat zo blijft denken ze.
We krijgen trek en natuurlijk zijn hier ook de bekende eetstalletje maar wat commerciëler van opzet en dus iets duurder.
We bestellen een schaal vers fruit, dat bestaat uit dragon fruit, ananas, meloen, papaja, mango en kiwi.
We smullen er heerlijk van en delen alles , zelfs het laatste schijfje Mango snijdt Femmy doormidden.
En ik krijg een beetje spijt dat ik er geen ijs bij heb besteld. Dat kwam omdat iemand mijn neus voorbij kwam met zo´n zelfde schaal maar dan met ijs erbij.
In de folder over het Street food van Penang staat Penang Laksa, en die besteld Femmy. Volgens de folder MOET je die gegeten hebben als je Penang bezoekt. Zij probeert veel gauwer wat onbekend voedsel dan ik en ik proef natuurlijk wel maar neem na veel heen en weer geloop langs de stalletjes een Nasi Lemak met kip, gefrituurde miniscule visjes die zo uit zee de frituurpan ingaan, met rijst en veel sambal, en pinda´s. De Penang Laksa smaakt wat apart en na gewenning aan de smaak concludeert mijn chef kok dat het heerlijk is, Citroengras was de bovenliggende smaak, met verse koriander , rode uien, makreel, gember, tamarinde, lettice, komkommer, rode chili, munt blaadjes, garnalenpasta, en rijst vermicelli in vis bouillon.
We lopen nog war rond op de berg en besluiten dat we wel genoeg hebben gezien en maar huiswaarts keren.
Na een vrije val in de trein en wat leuk contact met twee meisjes van ongeveer twee tot drie jaar stappen we weer in bus 204 een leuke ervaring rijker.
We denken dat de bus weer op ons vertrekpunt stopt maar dat blijkt niet zo te zijn want een Pakistaans uitziende man waar we even mee praten zegt dat we uit moeten stappen als we naar Jalan Kimberley moeten waar ons hotel is. Femmy gelooft het niet zo maar hij heeft gelijk want ik zie de toren die vlak bij ons hotel staat en we lopen al gauw de goede richting op.
We komen bij een groot gebouw dat het hoofdkantoor van de Politie is zien een man die aanstalten maakt een limousine in te stappen geholpen door een paar agenten die in de houding staan.
Hij aarzelt en komt een stapje naar ons toe en vraagt hoe we het vinden in Penang. Natuurlijk vinden we het hier mooi en vooral de bevolking is aardig maar het verkeer is gevaarlijk leg ik uit en tevreden stapt de hoge pief in zijn dienstauto nog steeds onder begeleiding van strak saluerende agenten die natuurlijk een rangetje lager zijn. De man glimlacht nog minzaam naar ons en vertrekt, waarschijnlijk naar huis.
We zijn bijna weer thuis in ons hotel, gaan moe even liggen en halen rond negenen nog 10 satehtjes en gaan voldaan slapen.
En vandaag vrijdag 23 Jan dus naar Batu Ferringghi.