reisverslag 48 7 april 2015
Door: Cees
10 April 2015 | Australië, Halls Gap
We verlaten op deze vroege ochtend Adelaide en we worden opgewacht door Dave onze nieuwe gids voor de laatste twee dagen van deze 14 daagse tour.
Ze zijn vroeger dan afgesproken maar we zijn klaar en ik ben de backbacks, als sterke kerel aan het inladen. Een jonge dame met Frans accent vraagt me of er een toilet in de buurt is en toevallig hebben wij allebei nog een toilet toegangskaart op zak. Ik verwijs haar naar Femmy die nog bij de ingang van het YHA staat en ze gaan samen naar het toilet. Als alle bagage al is ingeladen komen ze terug en ook de Française stapt in onze bus, en blijkt dezelfde toer te doen als wij. Er ontstaat dus direct een leuk contact met de groep want zij reist min of meer samen met twee Italiaanse meiden.
Ik wil graag voorin zitten en ook naast Femmy maar daar zit die Française en ze gaat op een ander plekje zitten.
Dave onze gids vertrekt en hij laat iedereen zichzelf voorstellen , het beloofd een hele leuke groep te worden en dat blijkt later ook wel.
Buiten Adelaide beginnen de Adelaide Hills al direct en we genieten van de mooie omgeving.
We steken de brede Murray Rivier over en de grens naar Victoria een van de staten van Australië.
Na een paar plas- en koffiepauzes komen we in het Grampians National Park aan waar we enkele prachtige uitzichten gaan zien en een wandeling door een heel oud regenwoud gaan maken met enorm hoge bomen en zeer oude uit de prehistorie lijkende bomen zullen gaan zien.
We bezoeken het Brambuck Cultural Centre een prachtig van hout gebouwd centrum met veel Aboriginal kunst en zeer oude foto’s uit ongeveer 1880.
Hier zien we ook grote groepen Kangaroes die met elkaar boksen en af en toe een trap uitdelen aan een vervelende buur. Deze zijn niet helemaal wild meer en we kunnen redelijk dicht bij komen zonder dat ze direct vluchten wat wilde kangaroes doen.
Na ons bezoek gaan we een boemerang gooien en wie hem vangt na de worp mag zijn naam er op zetten. Een jonge dame gooit en moet flink lopen om hem op te halen. Niemand wil gooien, maar ik vind het wel spannend om te doen. Dave legt het nog een keer uit en de boemerang klieft met hoge snelheid door de lucht al tollend om zijn as en duikt naar beneden recht op de groep af. De groep bukt maar Sara het Italiaanse meisje wordt getroffen op haar voorhoofd en de consternatie is groot. Ik sta te trillen op mijn benen want het lijkt ernstig, het bloed staat op haar voorhoofd.
Gelukkig blijft het bij een snee en een litteken maar ze is wel naar het ziekenhuis gegaan waar ze zich later bij de groep voegde die al naar het restaurant was.
De goede sfeer is terug en iedereen troost haar en mij, het was een ongelukje.
We stoppen onderweg bij het Balkon, een uitzichtpunt waar je over een grote vlakte vanuit de bergen overheen kijkt. Een enkeling waagt het om hier op te gaan staan terwijl de ander een foto maakt van deze waaghalzerij. Ik mag het niet van Femmy!
Het regenwoud is erg mooi en nat natuurlijk en er staan enorme hoge bomen in en sommigen zijn onderaan hol en aangetast, je kan er makkelijk met z’n tweeën in staan. Aparte plantvormen die al 7 a 8 honderd jaar oud zijn komen alleen hier voor.
Het lijkt wel de tijd van de dinosaurussen waar we in terecht komen.
We gaan ook weer een waterval bekijken en deze is de grootste van de staat Victoria.
Het is er erg druk vanwege de Pasen en we wringen ons een weg via een glibbertrap naar beneden. Een overmoedige man van in de veertig valt naar beneden achter mij en klapt boven op mijn rug, gelukkig hield ik me goed vast aan de reling zodat ik ook niet naar beneden duikelde.
De waterval is prachtig en we maken veel foto’s , de meiden willen met opa op de foto en dat is een goed idee, dat was erg leuk.
We maken met elkaars camera aardig wat foto’s in allerlei uitgelaten posities, en niet zo stijve foto’s als de Aziaten doen, strak recht op staan, en een V-teken met twee handen.
We lopen nog wat door de mooie omgeving alvorens we geroepen worden om te gaan overnachten in Halls Gap, waar we eten en ’s-Avonds rond het kampvuur wat over ons zelf vertellen met de nodige grappen van Femmy die iedereen doen schaterlachen, en Ceessie is de klos op een leuke manier. Ook de anderen vertellen wel iets oer zichzelf, maar wij het meest.
We zien de volle maan langzaam verduisteren door de schaduw van de aarde, een prachtige eclips.
Tijd om te gaan slapen, al geeuwend het bed in, en morgen? Morgen the Great Ocean Road!
Vandaag een hele mooie drukke dag achter ons gelaten.
Groetjes,
Onderweg naar huis!
Femmy en Cees
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley