reisverslag 51

Reisverslag 51 14 April 2015
We zijn zaterdag in Tasmanië aangekomen en we moeten wat lang op onze bagage wachten, intussen gaat Femmy informeren hoe we naar het centrum van Hobart kunnen komen.
De taxi is wat duur en Femmy gaat bij de shuttle service informeren en we zijn voor een aardig prijsje onderweg naar ons hotel in het midden van het centrum en ook dicht bij de havens. Dat heeft Femmy goed geregeld!
We doen het lekker rustig aan en gaan na geïnstalleerd te zijn even op verkenning uit naar het informatie centrum, de winkels om wat eten te kopen en naar de haven, waar prachtige oude boten liggen uit de tijd waar alleen de zeilschepen nog bestonden. Hoge masten met zoveel touwwerk dat je het moeilijk uit elkaar kunt houden. Een aantal mensen is bezig in het want te klimmen en de zeilen gereed te maken voor een zeiltochtje, het zijn de mensen die geboekt hebben voor dat tochtje en ook mee moeten helpen het schip klaar te maken. Het zijn houten schepen uit lang vervlogen tijden en dat maakt het juist zo mooi, al die zeilen in de wind die bol gaan staan bij het minste briesje en uit alle macht het logge schip proberen vooruit te krijgen.
Maar eenmaal op gang ook haast niet te stoppen is.
Er liggen ook moderne miljoenen kostende jachten in de haven, die glimmen in de zon en daar staat Femmy bij te kijken, daar zit ze liever op dan op die oude troep en dat is ook goed te begrijpen.
Een groot terras op het voordek met ligstoelen en bediening die je een biertje aanreiken ja dat lijkt haar wel wat!
Langs de kade ligt ook een seaplane(watervliegtuig) aangemeerd en het verlangen om daar in te vliegen stijgt bij de aanblik.
We zien het vertrekken en wij kijken het na totdat het uit het zicht is verdwenen.
We gaan naar het andere informatie centrum waar je tochtjes kunt boeken en daar vinden we tal van tochten die we wel willen maken maar onze tijd in Hobart is eigenlijk te kort om dat te doen en als we dat hadden geweten waren we minder lang in Melbourne gebleven en langer in Tasmanië!
Ja een volgende keer komt niet meer het is ver reizen en kostbaar dus dat zetten we maar uit ons hoofd.
Na veel folders en video’s bekeken te hebben besluiten we de dagtoer door heel Hobart te doen en daarna een vlucht te maken met het watervliegtuig .Aan Femmy zie ik dat ze heel enthousiast is om dit te doen en het verbaast me lichtelijk dat ze in het kleine vliegtuigje gaat stappen en ook nog eens over water.
We wandelen veel langs de haven en het is er gezellig druk, en we gaan wat fish en chips eten aan de haven. Morgen is het tochtje en de vlucht met het watervliegtuig en we zijn allebei wat opgewonden dat we dat gaan doen. Voor mij was het al een tijdje een wens om dat te doen en Femmy is heel nieuwsgierig geworden naar alles wat ze nog niet heeft beleefd, dat merkte ik al onderweg in het midden van Australie waar Femmy in de swag ging slapen en ook ondergronds haar slaapje deed in Coober Pedy.
De volgende ochtend gaan we vroeg aan het ontbijt en gauw naar het opstappunt door Hobart met een oude bus die op een tram moet lijken. De chauffeur is aardig en maakt graag grapjes en vertelt honderd uit over alles wat we onderweg zien .Af en toe stappen we uit en zien een hele oude Brewery(Brouwerij) tegen de bergen, net buiten Hobart, aangebouwd.
We rijden over de brug waarvan een gedeelte bij de bouw is ingestort boven op en schip en dat schijnt er nog te liggen met tonnen beton er boven op.
We stappen ook uit bij de botanische tuin van Hobart waar we lekker even in de zon gaan zitten en genieten van de mooie tuin om ons heen.
Femmy is een heel aangenaam gezelschap voor me en we praten samen wat af, we voelen ons beiden erg prettig en dat merk je aan de manier waarop we met elkaar wandelen en kletsen.
We moeten weer terug en komen langs een lookout (uitkijkpunt) op een hoge heuvel en zien Hobart en de brug ver beneden ons liggen, een moment om wat foto’s te maken en even de benen te strekken voor we weer in de bus stappen op weg naar onze vlucht naar het eiland Bruny.
We melden ons bij het kantoortje en daar staat al een ander stel met zoontje te wachten en krijgen we zoals bij elke vlucht een lesje veiligheid en bij dit type vliegtuig een zwemvest al om.
We vertrekken naar de pier waar het vliegtuig al klaar ligt. Het zoontje mag naast de piloot zitten , wij achterin en het andere stel in het midden. Gelukkig heb ik daar goed uitzicht om foto’s te kunnen maken. We vertrekken nadat we allemaal een koptelefoon op hebben gezet om naar de piloot te kunnen luisteren en het geluid van de brullende motor minder horen.
Femmy glundert van oor tot oor en kijkt hemels rond, wat leuk staat er op haar gezicht te lezen en dat vind ik erg leuk om te zien, We taxiën de haven rustig uit en dan begint de motor past echt te brullen.
De drijvers onder het toestel klieven door het water en het dat spat hoog op tegen het vliegtuig.
Het toestel danst op en neer over de golven en plotseling houd het op en schommelen wat rustig heen en weer, we zijn los van de grond, het water, en stijgen langzaam omhoog vlak over een zeilschip dat onder het vliegtuig lijkt weg te schieten.
De haven wordt kleiner en al gauw zie je onder je de eilanden bij Hobart liggen, een vuurtoren steekt zijn kop omhoog op een grote rots waartegen het water al schuimend tegen op kruipt en uiteenspat in duizenden druppels die weer in zee terugkeren. Je kunt goed alle kanten opkijken en wat je op de platte kaart hebt gezien wordt nu werkelijkheid, we zien het noordelijkste puntje van het eiland Bruny dat we ook wel hadden willen bezoeken.
We maken een scherpe draai en gaan weer teug en de film speelt zich nu af in omgekeerde volgorde en van een andere hoek.
Het toestel daalt wat flauwtjes en alles wordt langzamerhand groter totdat we weer al stuiterend op het water terecht komen en de drijvers weer door het water klieven. Langzaam taxien we weer terug naar de aanlegplaats en stappen we uit, ik wil nog wel een keer!
Wat een leuke ervaring! En mien schattie is ook laaiend enthousiast.
Morgen een dag om nog even rustig van de Haven en Hobart te kunnen genieten en onze bagage weer reisklaar te maken om op weg te gaan naar Sydney, ons vertrekpunt naar huis.
We komen eraan!
We zijn bijna thuis.

Veel liefs van ons , we zien jullie weer gauw!