reisverslag 16 2015

Reisverslag 16
Hallo familie , vrienden en kennissen(in willekeurige volgorde voor mensen die niet weten tot welke categorie ze behoren, maar voor ons zijn jullie allemaal even ……….)
We hebben niet alles gezien van de Bay of Islands maar toch naar ons zin en het was echt de moeite waard eerst naar het noorden van NZ te rijden. De twee Duitsers die we later op de dag ontmoet hebben gaan een helikoptervlucht van 4 uur maken en dat zou ik ook wel willen, maar dat kost erg veel en Femmy gaat echt niet mee. Dan zie je natuurlijk wel de allermooiste plekjes, en ik zie het al voor me hangend uit de deur spectaculaire foto’s te maken. We kunnen niet alles doen helaas.
Droom maar lekker verder!
We besluiten de volgende dag verder te gaan en weten eigenlijk nog niet waar we overnachten, we zien wel. De route loopt langs Omapere en langs het Waipoua forest waar we hopelijk Kauri bomen te zien krijgen waar ze in NZ heel trots en voorzichtig mee zijn.
Onze eerste stop is Omapere waar veel volk op de been is gekleed in alternatieve stijl, felgekleurde lange jurken en vooral vrouwen die na ik ontdek aan het demonstreren zijn tegen oliewinning uit zee.
Ze varen ook nog heen en weer in lokaal uitziende bootjes versierd met vlaggen en spandoeken.
Ik spreek nog een man aan met een hoge hoed die instemmend knikt als ik vraag of ik een foto mag maken. Een Nederlander is hij uit Alkmaar en is al jong naar Australië verhuisd en later in NZ terecht gekomen.
De omgeving is prachtig en als ik een klein stukje langs het meer loop ontdek ik dat het geen meer is maar een diepe baai uit zee ver het land in met goudkleurige bergen aan de overkant dat zand blijkt te zijn en hoog is opgewaaid tot golvende heuvels. Bij de ingang zie ik de branding naar binnen rollen en lost het onstane schuim snel weer op.
Na een plaspauze en wat biertjes en wijn ingeslagen te hebben in het enige winkeltje gaan we weer en concentreer ik me op links rijden en naar rechts kijken of er wat aankomt.
Later stoppen we onderweg in een gehucht langs de kant van de weg en eten er een heerlijke sandwich, of die echt lekker is weet ik niet helemaal maar omdat we nog niet ontbeten hebben smaakt die prima, eigenlijk lekker.
Na wat aarzelen nemen we ook een cappuchino want je weet nooit wat ze er hier onder verstaan en ook dat is super.
We komen na veel slingers in de weg met wat spanning erbij aan in het Waipoua Forest, een beschermd nat natuurgebied met metershoge varens en een glibberig weggetje naar een enorm dikke stam van een Kauri boom, die wel 80 meter boven ons uittorent, of dit waar is moet ik nog ontdekken op de foto die ik snel maakte toen we weer vertrokken. Een ding is zeker, wij hebben nog nooit zo’n dikke boom gezien en het is echt indrukwekkend.
Het regent eigenlijk bijna constant , niet hard maar een vervelend miezerig Nederlands gebeuren, we zijn toch in NZ?
We rijden maar door en door want het weer zit tegen en passeren Darganville richting Auckland waar we niet stoppen maar de stad kunnen zien liggen vanaf de brug langs het water, met de bekende toren met een bolletje eraan. We komen eigenlijk niet voor de grote steden maar meer voor de buiten stedelijke gebieden, waar je glooiende bergen ziet met veel cattle(vee) en alle kleuren groen bedekte bergen met een grote verscheidenheid aan soorten flora. Gevaarlijke slangen heb je niet in NZ want daarvoor moet je in Australië zijn.
Voorbij Auckland gaan we richting het schiereiland Coromandel die ons door verschillende mensen wordt aangeraden om te bezoeken en dat doen we dan maar .
We komen aan in een plaatsje dat Thames heet en ons doet denken aan London. We zien wel de rivier die waarschijnlijk zo heet maar niets te zien wat op London zou moeten lijken.
Dus geen wereldstad maar een leuk plaatsje aan de kust met veel boten langs de weg die ze op verschillende hellingen te water kunnen laten.
Nog 40 km naar Coromandel Town waar we naar toe willen.
De weg loopt slingerend langs de kustlijn en dat is dus echt zo, aan de kant van Femmy eindigt de smalle weg in een metershoge steile helling die stopt op de strand waar vele keien hun rustplaats hebben gevonden, hier moet je niet vanaf schieten! Aan mijn kant heb je meer ruimte als er geen tegenligger aankomt maar er passen net twee auto’s naast elkaar op de weg. Onderweg zien we prachtige baaien die het land in tweeën scheuren en stranden die de scheiding vormen naar het water.
Na een uur op deze weg komen we eindelijk in Coromandel Town aan en het is niet anders dan Thames die we al voorbij kwamen. Het is ondertussen 19:00 uur(bij jullie 07:00)
De camping is net naar de andere kant waar we heen rijden dus even keren en we draaien de Top Ten camping op. Even 50 dollar aftikken per nacht.
Ook hier hebben we een barbecue tot onze beschikking en de onderweg gekochte steak gaat er op en met wat stokbrood en knoflook boter hebben we weer ons buikje gevuld.
Het bed maken we voor het donker op, wel zo makkelijk als we wat laat terug komen en dat is wel de bedoeling want per slot van rekening ben ik 71 geworden en dat moet gevierd worden vlg Femmy, dat betekent voor Femmy een kans op een groot glas koud bier.
We zullen zien, want we gaan nu het dorp in.

Groetjes Femmy en Cees